
Od śmiałych marzeń Ikara po dzisiejsze naddźwiękowe samoloty, człowiek nigdy nie przestał przesuwać granic nieba.
Sercem tego powietrznego podboju jest rewolucyjny wynalazek: silnik odrzutowy. To potężne, złożone i fascynujące arcydzieło inżynierii przekształca zwykłe spalanie w fenomenalną siłę zdolną do napędzania setek ton przez chmury.
Ale jak to naprawdę działa? Jakie zasady fizyczne i historyczne innowacje sprawiły, że jest to możliwe?
Zanurz się w trzewiach tych mechanicznych gigantów, gdzie nauka spotyka się z czystą mocą i odkryj niesamowitą historię silników, które zmieniły świat.
Historia silników odrzutowych: naukowa i techniczna epopeja
Od czasów starożytnych człowiek marzył o podboju przestworzy. Mit o Ikarze, który latał ze skrzydłami wykonanymi z ptasich piór, ilustruje to odwieczne dążenie. Jednak dopiero wieki później nauka i technologia przekształciły to marzenie w rzeczywistość.
Teoretyczne początki (16ᵉ-18ᵉ wieków)
W XVI wieku Leonardo da Vinci naszkicował pierwsze maszyny latające inspirowane ptakami. Jednak w tamtym czasie jedyną dostępną siłą napędową była siła mięśni. Naukowe podstawy lotu pojawiły się dopiero w XVII i XVIII wieku dzięki pracy :
- Isaaca Newtona (prawa dynamiki),
- Daniela Bernoulliego (zasada siły nośnej aerodynamicznej).
Pierwsze osiągnięcia (19ᵉ wiek)
Rewolucja przemysłowa utorowała drogę konkretnym eksperymentom:
- W 1890 r. Francuzowi Clémentowi Aderowi udało się wystartować z Éole, samolotu napędzanego parą, inspirowanego lotem nietoperzy. Choć nie był on zbyt zwrotny, stanowił kluczowy krok naprzód.
- 17 grudnia 1903 r. bracia Orville i Wilbur Wright wykonali pierwszy kontrolowany lot samolotem Flyer, napędzanym silnikiem spalinowym.
Pojawienie się silnika odrzutowego (20ᵉ wiek)
Chociaż pierwsze samoloty wykorzystywały śmigła, ograniczenia tej technologii skłoniły inżynierów do poszukiwania alternatywy. Prace nad napędem odrzutowym rozpoczęły się w latach trzydziestych XX wieku, a pionierami byli m.in:
- Frank Whittle (Wielka Brytania),
- Hans von Ohain (Niemcy).
Pierwszy operacyjny samolot odrzutowy, Messerschmitt Me 262, wszedł do służby w 1944 roku, rewolucjonizując współczesne lotnictwo.
Obecnie silniki odrzutowe napędzają większość samolotów cywilnych i wojskowych, oferując prędkość, moc i wydajność. Ta historia śmiałości i innowacji pokazuje, jak ludzkość przesunęła granice tego, co możliwe.
Jak działa silnik odrzutowy
Początki i rozwój
Pierwszy silnik odrzutowy lub turboodrzutowy został zaprojektowany przez Niemców w 1939 roku. Był on jednak wynikiem kilku stuleci badań.
Działanie dzisiejszych silników zostało uproszczone w tym filmie:
Podstawowa zasada działania
działanie silnika odrzutowego opiera się na precyzyjnej sekwencji:
- Zasysanie i sprężanie
Powietrze jest zasysane przez dmuchawę, a następnie stale sprężane.
- Spalanie
Sprężone powietrze trafia do komory spalania, gdzie miesza się z parafiną i ulega zapłonowi. W wyniku reakcji następuje rozprężenie gazów w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem.
- Rozprężanie i napęd
Rozprężone gazy są wyrzucane do tyłu z bardzo dużą prędkością przez dyszę zbieżną (która zwęża się), tworząc ciąg do przodu (zgodnie z zasadą Newtona: akcja-reakcja).
- Ciągłe podawanie
Gdy gazy opuszczają sprężarkę, napędzają turbinę umieszczoną na tej samej osi co sprężarka. Ruch turbiny powoduje ruch sprężarki, umożliwiając kontynuowanie cyklu tak długo, jak długo silnik jest zasilany.
Wsparcie aerodynamiczne
Sam napęd nie wystarczy: to cyrkulacja powietrza nad skrzydłami generuje siłę nośną potrzebną do lotu samolotu.
Aktualne wyzwania
Linie lotnicze i producenci samolotów nieustannie pracują nad
- Zmniejszenia emisji (CO₂, cząstek stałych) poprzez optymalizację komór spalania.
- Poprawy wydajności paliwowej, na przykład dzięki silnikom o wysokim współczynniku obejścia (takim jak silniki turbowentylatorowe).
- Zmniejszenie zużycia paliwa, co jest głównym wyzwaniem ekonomicznym i środowiskowym.
Aby uzyskać uproszczony widok, ten film wyjaśnia ten proces.
Prawa ruchu Newtona
W XVII wieku Izaak Newton określił trzy podstawowe prawa rządzące mechaniką klasyczną:
- Zasada bezwładności: Ciało pozostaje w spoczynku lub w jednostajnym ruchu prostoliniowym, chyba że działa na nie siła.
- Zasada dynamiki: Siła wywierana na obiekt jest równa jego masie pomnożonej przez jego przyspieszenie (F = m × a).
- Zasada wzajemnego oddziaływania (lub akcji-reakcji): Dla każdej akcji istnieje odpowiadająca jej reakcja, równa w intensywności, ale przeciwna w kierunku.
Zastosowanie do napędu odrzutowego
Trzecie prawo Newtona leży u podstaw działania silników odrzutowych. Gdy samolot wyrzuca gazy do tyłu z dużą prędkością, wywierają one siłę reakcji (ciąg), która napędza samolot do przodu. Im szybszy i masywniejszy strumień gazu, tym większy ciąg.
Lot samolotu i siła nośna
To samo prawo wyjaśnia również, w jaki sposób samolot utrzymuje się w powietrzu:
- Skrzydła, ze względu na swój kształt i nachylenie, wywierają na powietrze siłę skierowaną w dół (oddziaływanie).
- W odpowiedzi powietrze wywiera przeciwną siłę w górę, zwaną siłą nośną, która kompensuje ciężar samolotu.
W ten sposób kompensacja sił (ciągu, oporu, siły nośnej i ciężaru) umożliwia stabilny, kontrolowany lot.
(Uwaga: zasady te są również niezbędne w astronautyce, gdzie napęd rakietowy opiera się całkowicie na wyrzucie gazów zgodnie z trzecim prawem Newtona)
Pierwszy silnik odrzutowy: rewolucja w lotnictwie
Początki: John Barber i turbina gazowa (1731)
Już w 1731 r. Anglik John Barber opracował koncepcję, która była prekursorem silnika turboodrzutowego, gdy złożył patent na turbinę gazową o spalaniu wewnętrznym.
Jego silnik zawierał już kluczowe elementy: sprężarkę, komorę spalania i turbinę, zasilane paliwem.
Niestety, ówczesne technologie nie wytwarzały wystarczającej mocy, aby silnik działał prawidłowo.
Rozwój turbin gazowych został wówczas przyćmiony przez sukces turbin parowych, które były wówczas bardziej wydajne. Pomysł powrócił dopiero w XX wieku.
Era współczesna: Whittle, Von Ohain i napęd odrzutowy
W latach trzydziestych XX wieku prace Rumuna Henri Coandă i Francuza Maxime Guillaume ożywiły zainteresowanie napędem odrzutowym. Jednak to brytyjski inżynier Sir Frank Whittle prawdziwie zrewolucjonizował tę dziedzinę.
W 1937 r. Whittle zaprojektował innowacyjny silnik turboodrzutowy: zamiast używać silnika tłokowego do sprężania powietrza, zainstalował turbinę, wykorzystując energię gazów spalinowych do napędzania sprężarki. Taka architektura sprawiła, że silnik był mocniejszy i bardziej ekonomiczny niż modele tłokowe.
Niemal w tym samym czasie Niemiec Hans von Ohain opracował podobny silnik dla firmy Heinkel. W 1939 roku Heinkel He-178 stał się pierwszym na świecie samolotem odrzutowym. Jednak jego dziewiczy lot został przerwany, gdy ptak został wessany do silnika.
Wyścig zbrojeń i rozwój nowoczesnego lotnictwa
Druga wojna światowa przyspieszyła postęp technologiczny. Niemcy i Wielka Brytania ścigały się na wydajność, podczas gdy Stany Zjednoczone i ZSRR szybko nadrobiły zaległości po 1945 roku. Francja, opóźniona przez okupację, dołączyła do rywalizacji później.
W latach 50. w pierwszych samolotach cywilnych zamontowano silniki turboodrzutowe, co zapoczątkowało nową erę w transporcie lotniczym.
Ta innowacja, zrodzona z szeregu niepowodzeń i przełomów, definitywnie zmieniła lotnictwo, oferując szybsze, bardziej wydajne i niezawodne samoloty.

Heinkel He-178 – źródło zdjęcia: Wikimedia Commons
Jakie są rodzaje silników odrzutowych?
Istnieje kilka kategorii silników odrzutowych, z których każda jest dostosowana do konkretnych potrzeb:
1. Silniki turboodrzutowe
Ogólnie rzecz biorąc, silniki turboodrzutowe przekształcają energię chemiczną zawartą w paliwie w energię kinetyczną.
Od samego początku rozwój silników turboodrzutowych stanowił duże wyzwanie, zarówno w sektorze wojskowym, jak i cywilnym.
Dzielą się one na dwa podtypy:
- Silniki turboodrzutowe ze sprężarką odśrodkową: Silniki turboodrzutowe ze sprężarką odśrodkową są proste w produkcji i wytrzymałe. Wymagają jednak silnika o dużej średnicy, co zmniejsza prędkość końcową samolotu.
- Silniki turboodrzutowe ze sprężarką osiową: Są one mocniejsze dzięki serii śmigieł, które sprężają powietrze. Wymagają one jednak bardziej zaawansowanych materiałów.
W obu przypadkach silnik musi być w stanie wytrzymać temperatury do 2000°C.
2. Silniki turbowentylatorowe
W silniku turbowentylatorowym wentylator jest umieszczony przed sprężarką. Zasysa on większą ilość powietrza, które jest następnie dzielone na dwa strumienie:
- Przepływ pierwotny: Przepływ pierwotny przechodzi do komory spalania, więc jest to przepływ gorącego powietrza.
- Przepływ wtórny: Przepływ wtórny jest wyrzucany bezpośrednio po obu stronach silnika; jest to przepływ zimnego powietrza, który zapewnia 80% ciągu.
Na wylocie zimne powietrze miesza się z gorącym, powodując chłodzenie. System ten jest stosowany w większości samolotów komercyjnych w celu zwiększenia ciągu i zmniejszenia hałasu silnika.

Silnik obejściowy – źródło zdjęcia: Wikipedia
3. Ramjety
Silniki Ramjet są obecnie wykorzystywane w myśliwcach i pociskach rakietowych, ponieważ mogą osiągać bardzo duże prędkości.
- Zalety: Ich ciąg jest większy, ponieważ paliwo jest ponownie wtryskiwane do komory spalania, w procesie znanym jako dopalanie. Ponadto nie mają ruchomych części, dzięki czemu są lekkie.
- Wady: Wymagają początkowej prędkości do działania i nie radzą sobie dobrze z ekstremalnymi temperaturami w czasie.
Silniki odrzutowe Superstar (takie jak hybryda Concorde turbojet/ramjet) osiągają prędkości naddźwiękowe.
4. Silniki turbośmigłowe
Silniki turboodrzutowe zwiększają swój ciąg poprzez wyrzucanie jak największej ilości gazu. Inaczej jest w przypadku silników turbośmigłowych.
Silniki turbośmigłowe polegają na mocy obrotowej śmigła, przymocowanego na zewnątrz samolotu, aby zapewnić większość ciągu.
Samoloty turbośmigłowe oferują najbardziej ekonomiczne rozwiązanie dla lotów krótkodystansowych. Są bardziej wydajne i zużywają mniej paliwa, ale są ograniczone pod względem wysokości i odległości.
Aby dowiedzieć się więcej o różnych modelach samolotów turbośmigłowych, odwiedź tę stronę.

Źródło zdjęcia: Wikimedia Commons
5. Silniki turbośmigłowe (dla helikopterów)
Silniki turbowentylatorowe zostały zaprojektowane dla helikopterów. Podobnie jak silniki turboodrzutowe, są one wyposażone w turbinę.
Obecnie produkowane śmigłowce, takie jak Dauphin, mają wolną turbinę.
Przekształca ona energię kinetyczną i cieplną spalin w energię mechaniczną.
Umożliwia również obracanie się łopat śmigłowca z inną prędkością niż prędkość sprężarki, zapewniając tym samym stabilność samolotu.